Чацвер — дваццаць чацвёрты звычайны тыдзенью, Год ІI
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Кар 15, 1-11
Мы так прапаведуем, а вы так паверылі
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Карынцянаў.
Нагадваю вам, браты, Евангелле, якое я абвяшчаў вам і якое вы прынялі, і ў якім трываеце, і праз якое таксама збавіцеся, калі цвёрда захаваеце тое слова, што я абвясціў вам. Калі толькі не дарма паверылі.
Бо спачатку я перадаў вам тое, што і сам прыняў: што Хрыстус памёр за нашыя грахі паводле Пісання, што Ён быў пахаваны і ўваскрос на трэці дзень паводле Пісання, і што з’явіўся Кіфе, а потым – Дванаццаці. Пасля з’явіўся больш чым пяцістам братам адначасова, большасць з якіх жыве дагэтуль, а некаторыя спачылі. Потым з’явіўся Якубу, потым – усім Апосталам. Пазней за ўсіх з’явіўся і мне, як неданошанаму плоду.
Бо я найменшы з Апосталаў і не варты называцца Апосталам, паколькі пераследаваў Касцёл Божы. Але з ласкі Божай я стаў тым, чым ёсць, і ласка Ягоная, дазеная мне, не была дарэмнаю. Наадварот, я працаваў больш за ўсіх іх, ды і не я, а ласка Божая, што са мною.
Таму ці я, ці яны, мы так прапаведуем, а вы так паверылі.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 118 (117), 1-2. 16-17. 28 (Р.: 1)
Рэфрэн: Хваліце Пана, бо навекі Яго міласэрнасць.
1. Хваліце Пана, бо Ён добры, *
бо навекі Яго міласэрнасць.
2. Няхай скажа Ізраэль: *
Навекі міласэрнасць Ягоная.
Рэфрэн:
16. Правіца Пана ўзнялася высока, *
правіца Пана праявіла сілу!
17. Не памру, але жыць буду *
і абвяшчаць справы Пана.
Рэфрэн:
28. Ты – мой Бог, *
буду славіць Цябе;
Божа мой, *
буду ўзвялічваць Цябе.
Рэфрэн:
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Мц 11, 28
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Прыйдзіце да Мяне, усе спрацаваныя і абцяжараныя,
і Я супакою вас, – кажа Пан.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 7, 36-50
Даруюцца ёй грахі многія за тое, што яна вельмі палюбіла
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Адзін з фарысеяў запрасіў Езуса паесці з ім. І ўвайшоўшы ў дом фарысея, Ён узлёг за сталом. І вось, жанчына, якая была грэшніцай у горадзе, даведаўшыся, што Ён узлёг за сталом у доме фарысея, прынесла алебастравы флакон пахучага алею і, стоячы ззаду каля ног Ягоных і плачучы, пачала абліваць ногі Ягоныя слязьмі і валасамі сваёй галавы выцірала і цалавала ногі Яму, і намашчвала пахучым алеем.
Убачыўшы гэта, фарысей, які запрасіў Яго, сказаў сам сабе: Калі б Ён быў прарокам, то ведаў бы, хто гэта жанчына, якая дакранаецца да Яго, што яна грэшніца.
І Езус сказаў яму ў адказ: Сымон, Я хачу нешта сказаць табе.
Ён жа кажа: Скажы, Настаўнік.
У аднаго крэдытора былі два даўжнікі. Адзін вінен быў пяцьсот дынараў, а другі – пяцьдзесят. Паколькі не мелі чым заплаціць, ён дараваў абодвум. Дык хто з іх больш палюбіць яго?
Сымон адказаў: Думаю, той, каму больш даравана.
Ён сказаў яму: Ты правільна разважыў.
І, павярнуўшыся да жанчыны, сказаў Сымону: Бачыш гэтую жанчыну? Я прыйшоў у твой дом, і ты не даў Мне вады для ног, а яна слязьмі абліла Мае ногі і выцерла сваімі валасамі. Ты пацалунку Мне не даў, а яна з той хвіліны, калі Я прыйшоў, няспынна цалуе Мне ногі. Ты галавы Мне алеем не намасціў, а яна пахучым алеем намасціла Мне ногі. Дзеля гэтага кажу табе: Даруюцца ёй грахі многія за тое, што яна вельмі палюбіла. А каму мала даруецца, той мала любіць.
А ёй сказаў: Даруюцца табе грахі.
І тыя, хто сядзеў за сталом разам з Ім, пачалі казаць самі сабе: Хто Ён такі, што нават грахі даруе?
А Ён сказаў жанчыне: Вера твая ўратавала цябе, ідзі ў спакоі.
Гэта слова Пана.
Паводле catholic.by
Меткі: Чацвер, Слова Божае, Лекцыянарый, Разважанні