Пятніца — дваццаць шосты звычайны тыдзень, Год ІІ
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ёв 38, 1. 12–21; 40, 3–5
Ці ты загадваў раніцы, ці сыходзіў ты да марскіх крыніцаў
Чытанне кнігі Ёва.
Пан адказаў Ёву з віхуры, кажучы:
Ці калі-небудзь у сваім жыцці ты загадваў раніцы, паказваў зараніцы месца яе, каб яна ахапіла межы зямлі і скінула з яе бязбожнікаў? Зямля змяняецца, як гліна пад пячаткай, і расфарбавана яна, як адзенне. Аднята ў бязбожнікаў святло іхняе, і высока ўзнятая рука іх зламана?
Ці сыходзіў ты да марскіх крыніцаў і ці даследаваў дно бездані? Ці адчыняліся табе брамы смерці, ці бачыў ты брамы смяротнага ценю? Ці аглядаў ты прастору зямлі? Раскажы, калі ведаеш пра ўсё гэта.
На якім шляху жыве святло, і дзе тое месца цемры, каб дайшоў ты да іхніх межаў і ведаў сцежкі да іх дому? Ты пазнаў гэта, бо ўжо тады быў народжаны, і лічба дзён тваіх вялікая?
І адказаў Ёў Пану: Вось я малы, што Табе адкажу? Руку сваю кладу на вусны свае. Я раз прамовіў, і ўжо не адкажу; нават двойчы, але нічога не дадам.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 139 (138), 1–3. 7–8. 9–10. 13–14аb (Р.: 24b)
Рэфрэн: Скіруй мяне, Пане, на Твой шлях адвечны.
5. Пане, Ты выпрабаваў мяне і пазнаў, *
6. Ты ведаеш, калі я сядаю і ўстаю.
Здалёк разумееш мае думкі, †
3. Ці іду, ці адпачываю — Ты са мною, *
і ўсе мае шляхі вядомыя Табе.
Рэфрэн:
7. Куды пайду ад Духа Твайго, *
і ад аблічча Твайго куды ўцяку?
9. Калі ўзыду на неба, Ты там; *
калі спачну ў адхлані, Ты побач.
Рэфрэн:
10. Калі вазьму крылы зараніцы *
і перасялюся на ўскраіну мора,
11. нават там рука Твая мяне павядзе, *
і Твая правіца будзе трымаць мяне.
Рэфрэн:
13. Бо Ты стварыў маё нутро *
і выткаў мяне ва ўлонні маёй маці.
14. Слаўлю Цябе, бо я цудоўна створаны, *
дзівосныя справы Твае
Рэфрэн:
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ пар. Пс 95 (94), 8аb
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Не рабіце сёння жорсткімі вашыя сэрцы,
але слухайце голас Пана.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 10, 13–16
Хто адкідае Мяне, адкідае таго, хто паслаў Мяне
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час Езус сказаў:
Гора табе, Харазін! Гора табе, Бэтсаіда! Бо, калі б у Тыры і Сідоне былі цуды, што сталіся сярод вас, то яны даўно б, седзячы ў мешкавіне і ў попеле, пакаяліся. Але Тыру і Сідону лепш будзе на судзе, чым вам. І ты, Кафарнаум, што аж да неба будзеш узвышаны, аж да адхлані сыдзеш.
Хто слухае вас, Мяне слухае, і хто вас адкідае, Мяне адкідае. А хто адкідае Мяне, адкідае таго, хто паслаў Мяне.
Гэта слова Пана.
Паводле catholic.by
Меткі: Пятніца, Слова Божае, Лекцыянарый, Разважанні