ХХIV Звычайная нядзеля, Год B
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 5–9а
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог адкрыў вуха маё,
і я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е,
і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду маю.
Аблічча свайго я не адвярнуў
ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае мне,
таму я не саромеюся,
таму зрабіў я твар свой, як цвёрды камень,
і ведаю, што не зазнаю сораму.
Блізка той, хто мяне апраўдвае.
Хто ж захоча спрачацца са мною?
Станем разам! Хто мой абвінаваўца?
Няхай падыдзе да мяне!
Вось Пан Бог дапамагае мне!
Хто ж той, хто асудзіць мяне?
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 116А (114), 1–2. 3–4. 5–6. 8–9 (Р.: 9)
Рэфрэн: Буду хадзіць перад Панам на зямлі жывых.
1. Люблю я Пана, бо Ён пачуў *
голас маіх малітваў.
2. Бо Ён схіліў вуха сваё да мяне *
ў дзень, калі я клікаў.
Рэфрэн:
3. Акружылі мяне путы смерці, †
пакуты пякельныя знайшлі мяне; *
знайшоў я няшчасце і ўціск.
4. Але я паклікаў імя Пана: *
Пане, выратуй душу маю!
Рэфрэн:
5. Пан ласкавы і справядлівы, *
наш Бог міласэрны.
6. Ахоўвае Пан прастадушных: *
я знемагаў, і Ён уратаваў мяне.
Рэфрэн:
8. Бо Ён вырваў душу маю ад смерці, *
вочы — ад слёз, ногі — ад упадку.
9. Буду хадзіць перад абліччам Пана *
на зямлі жывых.
Рэфрэн:
ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ Як 2, 14–18
Вера без учынкаў мёртвая
Чытанне Паслання святога апостала Якуба.
Якая карысць, браты мае, калі нехта кажа, што мае веру, а ўчынкаў не мае? Ці можа вера збавіць яго? Калі брат ці сястра знаходзяцца ў галечы, не маючы штодзённай ежы, а нехта з вас скажа ім: Ідзіце ў спакоі, грэйцеся і насычайцеся, — але не дасць ім неабходнага для цела, то якая з гэтага карысць? Так і вера без учынкаў мёртвая сама па сабе.
Але нехта скажа: Ты маеш веру, а я маю ўчынкі, то пакажы мне веру тваю без учынкаў, а я пакажу табе веру з маімі ўчынкамі.
Гэта слова Божае.
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ Гал 6, 14
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Няхай я не буду хваліцца нічым, акрамя крыжа Пана,
праз якога свет укрыжаваны для мяне, а я — для свету.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ Мк 8, 27–35
Ты — Хрыстус… Сын Чалавечы павінен шмат выцерпець
Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Езус са сваімі вучнямі пайшоў у вёскі Цэзарэі Філіпавай. Па дарозе Ён пытаўся ў вучняў сваіх, кажучы ім: Кім людзі лічаць Мяне? Яны адказвалі Яму: Янам Хрысціцелем, другія — Іллёю, іншыя — адным з прарокаў. А Ён спытаўся ў іх: А вы кім лічыце Мяне? Пётр сказаў Яму ў адказ: Ты — Хрыстус. І загадаў ім, каб нікому не казалі пра Яго.
І пачаў вучыць іх, што Сын Чалавечы павінен шмат выцерпець, і быць адкінутым старэйшымі, першасвятарамі і кніжнікамі, і быць забітым, і на трэці дзень уваскрэснуць. І казаў пра гэта адкрыта. А Пётр, адвёўшы Яго ў бок, пачаў дакараць Яго. А Ён, павярнуўшыся і паглязеўшы на сваіх вучняў, дакарыў Пятра, сказаўшы: Адыдзі ад Мяне, сатана, бо ты не пра Божае думаеш, а пра чалавечае.
І, паклікаўшы натоўп разам з вучнямі сваімі, сказаў ім: Калі хто хоча ісці за Мною, няхай адрачэцца ад сябе, возьме крыж свой і ідзе за мною. Бо той, хто хоча жыццё сваё ўратаваць, загубіць яго, а хто загубіць жыццё сваё дзеля Мяне і Евангелля, той уратуе яго.
Гэта слова Пана.
Паводле catholic.by
Меткі: Нядзеля, Слова Божае, Лекцыянарый, Разважанні