Чацвер — шаснаццаты звычайны тыдзень, Год ІІ
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ер 2, 1–3. 7–8. 12–13
Пакінулі Мяне — крыніцу жывой вады, каб вычасаць сабе вадасховішчы дзюравыя
Чытанне кнігі прарока Ераміі.
Пан скіраваў да мяне слова, кажучы:
Ідзі і крычы ў вушы Ерузалема, гаворачы:
Так кажа Пан:
Я ўспомніў пра вернасць твайго юнацтва,
пра любоў тваю, калі ты была нявестаю,
калі хадзіла за Мною ў пустыні,
па незасеянай зямлі.
Ізраэль — гэта святасць для Пана,
пачатак Яго ўраджаю.
Усе, хто яго знішчаў, вінаватымі сталі,
зло іх спасцігла, — кажа Пан.
Я прывёў вас на ўрадлівую зямлю,
каб вы спажывалі яе плён і даброты.
А вы ўвайшлі і апаганілі Маю зямлю,
зрабілі ганьбу з Маёй спадчыны.
Святары не пыталіся: Дзе Пан?
Знаўцы Закону не ведалі Мяне,
пастыры паўставалі супраць Мяне,
прарокі прарочылі праз Баала
і пайшлі за тымі, хто не дапамагае.
Спазнайце жах з-за гэтага, нябёсы,
задрыжыце моцна і спужайцеся гэтага, – кажа Пан.
Бо Мой народ учыніў падвойнае зло:
яны пакінулі Мяне – крыніцу жывой вады,
каб вычасаць сабе вадасховішчы,
вадасховішчы дзюравыя,
што не могуць утрымаць вады.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ Пс 36 (35), 6–7аb. 8–9. 10–11 (Р.: 10а)
Рэфрэн: Пане, у Табе — крыніца жыцця.
6. Твая міласэрнасць, Пане, да нябёсаў, *
а Твая вернасць — па самыя хмары.
7. Твая справядлівасць, як высокія горы, *
а Твае суды, як вялікая глыб.
Рэфрэн:
8. Якая каштоўная, Божа, Твая міласэрнасць, *
сыны чалавечыя хаваюцца ў цені крылаў Тваіх.
9. Насычаюцца тукам Твайго дому, *
Ты поіш іх патокам слодычы сваёй.
Рэфрэн:
10. Бо ў Табе — крыніца жыцця, *
і ў Тваім святле мы бачым святло.
11. Захавай сваю міласэрнасць для тых, хто ведае Цябе, *
а справядлівасць сваю — для праведных сэрцам.
Рэфрэн:
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ пар. Мц 11, 25
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Благаслаўлёны Ты, Ойча, Пан неба і зямлі,
бо Ты адкрыў таямніцы Валадарства дзецям.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ Мц 13, 10–17
Вам дадзена ведаць таямніцы Валадарства Нябеснага, а ім не дадзена
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Вучні падышлі да Езуса і спыталіся: Навошта Ты гаворыш ім у прыпавесцях? Ён сказаў ім ў адказ: Таму што вам дадзена ведаць таямніцы Валадарства Нябеснага, а ім не дадзена. Бо таму, хто мае, дадзена будзе, і атрымае ў дастатку, а ў таго, хто не мае, адымецца і тое, што мае. Таму Я гавару ім у прыпавесцях, бо яны глядзяць, а не бачаць, слухаюць, а не чуюць і не разумеюць. І спаўняецца на іх прароцтва Ісаі, якое кажа:
Слухаць будзеце і не зразумееце,
і вачыма глядзець будзеце і не ўбачыце.
Бо жорсткае сэрца народа гэтага,
і вушамі з цяжкасцю чуюць,
і вочы свае заплюшчылі,
каб не ўбачыць вачыма,
і не пачуць вушамі,
і не зразумець сэрцам, і не навярнуцца,
каб Я аздаравіў іх.
Але шчаслівыя вочы вашыя, таму што бачаць, і вушы вашыя, таму што чуюць. Бо сапраўды кажу вам: Многія прарокі і справядлівыя хацелі ўбачыць тое, што вы бачыце, і не ўбачылі, і пачуць, што вы чуеце, і не пачулі.
Гэта слова Пана.
Паводле catholic.by
Меткі: Чацвер, Слова Божае, Лекцыянарый, Разважанні