Любі настаўнікаў! Калі ж у нас з гэтым складанасці, варта паглядзець на Езуса. Ён ведае і разумее ўсё — нават тонкасці навучальнага працэсу. Гэта пра нас Ён сказаў: «Прыйдзіце да Мяне, усе спрацаваныя і абцяжараныя, і Я супакою вас». Таму ў Яго, Боскага Настаўніка, можна шмат чаму навучыцца.
Чаму Касцёл падзелены тэрытарыяльна, у чым сэнс і сутнасць прыналежнасці да парафіі, якія правы і абавязкі верніка, ці мае права святар адмовіць у пахаванні па-каталіцку — на гэтыя і іншыя пытанні Сatholic.by адказаў кс. Дзмітрый Пухальскі, канцлер курыі Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі.
Усё пачалося з таго, што я ўбачыла ў сваёй знаёмай чырвоную нітку на левым запясці рукі. Стала распытваць, для чаго такі незвычайны аксесуар. Аднак адказу так і не атрымала.
Тут я пачала прапаноўваць свае варыянты, маўляў, для таго, каб не выраклі, або прываражыць хлопца, на што дзяўчына адказвала строгім адмаўленнем. Мяне гэтая тэма зацікавіла і прымусіла шукаць адказ на сваё ж пытанне.
Усе бацькі павінны ўсвядоміць, што, калі яны зацікаўлены ў развіцці і добрым выхаванні сваіх дзяцей, нельга забывацца аб рэлігійным выхаванні. Гэта такая ж сфера выхавання, як, напрыклад, інтэлектуальнае ці фізічнае выхаванне. Не можа быць так, што рэлігійнаму выхаванню часу прысвячаецца менш за ўсё, а асноўная ўвага надаецца, напрыклад, фізічнаму развіццю дзіцяці. Навука веры павінна асаблівым чынам прысутнічаць у жыцці дзіцяці і маладога чалавека. Як падае Кодэкс кананічнага права, “Бацькі перш, чым хто іншы, павінны словам і прыкладам выхоўваць дзяцей у веры і практыцы хрысціянскага жыцця” (кан. 774, §2).
“Што кажа Касцёл пра гіпноз? Ці можа вернік паддацца гіпнозу”? Ірына
На пытанне адказвае а. Аркадзь Куляха OCD:
Перадусім трэба адзначыць, што Эўхарыстыя – гэта самае каштоўнае, што ёсць у Касцёле. Яна ўяўляе сабой пастаянную прысутнасць Езуса Хрыста ў супольнасці вернікаў. Папа Бэнэдыкт XVI казаў: “Эўхарыстыя знаходзіцца ў цэнтры любой формы святасці, а кожны з нас пакліканы да паўнаты жыцця ў Духу Святым. Як жа шмат святых здолела ўчыніць сваё жыццё аўтэнтычным дзякуючы эўхарыстычнай пабожнасці! Святасць заўсёды мела сваю крыніцу ў Эўхарыстыі. Таму неабходна, каб у Касцёле падтрымлівалася вера ў найсвяцейшую таямніцу і каб вернікі інтэнсіўна перажывалі яе. Справаванне і адарацыя Эўхарыстыі дазваляе наблізіцца да любові Бога і асабіста да яе дакрануцца”. Святы Айцец таксама спасылаўся на св. Аўгустына, якому належаць словы:
“Няхай ніхто не спажывае гэтае Цела, пакуль спачатку не адаруе Яго. Мы зграшым, калі не будзем Яго адараваць”.
Як спавядацца? Гэта вельмі важнае пытанне, таму што ад спосабу споведзі залежыць у вялікай ступені тое, што перажываеш, а менавіта – ці будзе гэта сустрэча з Хрыстом у сакрамэнце пакаяння і паяднання, ці толькі страх перад тым, што скажа святар. Каб добра паспавядацца, трэба найперш мець час.
