ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 43, 16-21 Вось Я ўчыню новае і дам піць народу свайму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан, які зрабіў шлях ў моры і сцежку ў магутных водах; які вывеў калясніцы, і коней, і магутнае войска. Усе разам палеглі, не ўстануць больш. Задзьмулі іх і пагасілі, як кнот.
Не ўспамінайце былога і не разважайце пра мінулае. Вось Я ўчыню новае, і цяпер з’явіцца яно; ці ж не ведаеце пра гэта? Я зраблю шлях у стэпе і рэкі ў пустыні. Уславяць Мяне дзікія звяры, шакалы і страусы, бо Я дам у стэпе ваду, у пустыні – рэкі, каб напаіць Мой выбраны народ. Гэты народ Я стварыў для сябе, ён будзе абвяшчаць Маю хвалу.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 55, 10–11 Слова Маё споўніць тое, што Я хацеў
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан:
Падобна як дождж і снег падае з неба і туды не вяртаецца, але поіць зямлю і робіць яе ўрадлівай, і яна родзіць, і прыносіць плён сейбіту і хлеб для таго, хто есць, так і слова Маё, якое выходзіць з вуснаў Маіх, не вернецца да Мяне без плёну, пакуль не споўніць тое, што Я хацеў, і з поспехам не дасягне таго, дзеля чаго Я паслаў яго.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Нав 5, 9а. 10-12 Народ Божы, увайшоўшы ў абяцаную зямлю, святкуе Пасху
Чытанне кнігі Езуса Навіна.
У тыя дні:
Пан сказаў Езусу Навіну: Сёння зняў Я з вас ганьбу егіпецкую.
I разбілі сыны Ізраэля лагер у Галгале, і ўвечары на чатырнаццаты дзень месяца яны святкавалі Пасху на ерыхонскай раўніне. I на другі дзень Пасхі елі з пладоў гэтай зямлі, праснакі і пражанае зерне ў гэты ж дзень.
А манна перастала падаць на другі дзень пасля таго, як яны сталі есці з пладоў зямлі. І не было больш манны ў сыноў Ізраэля, і елі яны ў гэты год плён зямлі ханаанскай.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Зых 3, 1–8а. 13–15 ЯКІ ЁСЦЬ паслаў мяне да вас
Чытанне кнігі Зыходу.
У тыя дні:
Майсей пасвіў авечак цесця свайго Етры, святара мадыянскага. І завёў ён авечак далёка ў пустыню, і прыйшоў да Гарэба, Божай гары. І з’явіўся яму Анёл Пана ў полымі агню з сярэдзіны цярновага куста. І бачыў ён, як куст палаў агнём, але не згараў.
І сказаў Майсей: Падыду я бліжэй і пагляджу на гэтую вялікую з’яву: чаму куст не згарае. Убачыў Пан, што ён наблізіўся, каб паглядзець, і паклікаў яго з сярэдзіны куста, кажучы: Майсей, Майсей.
Той адказаў: Вось я.
І сказаў Бог: Не набліжайся сюды, здымі абутак з ног тваіх, бо месца, на якім ты стаіш, гэта святая зямля. І сказаў яшчэ: Я — Бог айца твайго, Бог Абрагама, Бог Ісаака, Бог Якуба.
І схаваў Майсей твар свой, таму што баяўся паглядзець на Бога.
І сказаў Пан: Я добра бачыў пакуты народа Майго ў Егіпце, Я чуў крык ягоны з-за прыгнятальнікаў яго. Я ведаю яго цярпенні. Таму сышоў Я, каб вызваліць яго з рук егіпцянаў і вывесці яго з гэтай зямлі ў зямлю добрую і прасторную, дзе сочыцца малако і мёд.
І сказаў Майсей Богу: Вось я прыйду да сыноў Ізраэля і скажу ім: Бог айцоў вашых паслаў мяне да вас. А калі яны спытаюцца ў мяне: Якое ў Яго імя? Што адказаць мне ім? Тады сказаў Бог Майсею: Я ЁСЦЬ, ЯКІ ЁСЦЬ. І сказаў: Так скажаш сынам Ізраэля: ЯКІ ЁСЦЬ паслаў мяне да вас.
І гаварыў далей Бог Майсею: Так скажаш сынам Ізраэля: Пан Бог айцоў вашых, Бог Абрагама, Бог Ісаака і Бог Якуба паслаў мяне да вас. Гэта імя Маё навекі і гэта напамін пра Мяне з пакалення ў пакаленне.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 19, 28–40 Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус пайшоў далей, узыходзячы ў Ерузалем.
І калі Ён наблізіўся да Бэтфагіі і Бэтаніі, да гары, называнай Аліўнай, паслаў двух вучняў сваіх, кажучы: Ідзіце ў вёску, што перад вамі, і, калі ўвойдзеце ў яе, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей ніколі яшчэ не сядаў. Адвяжыце яго і прывядзіце.
А калі нехта спытаецца ў вас, навошта адвязваеце, скажыце яму так: Яно патрэбна Пану.
Пасланцы пайшлі і знайшлі ўсё так, як сказаў ім. А калі яны адвязвалі асляня, гаспадары яго запыталі іх: Навошта адвязваеце асляня?
Яны адказалі: Яно патрэбна Пану.
І прывялі яго да Езуса, і, накінуўшы на асляня сваё адзенне, пасадзілі Езуса. І калі Ён ехаў, рассцілалі адзенне сваё на дарозе. А калі наблізіўся да падножжа гары Аліўнай, усё мноства вучняў Ягоных пачало ў радасці гучным голасам славіць Бога за ўсе цуды, якія яны бачылі, кажучы: Благаслаўлёны Кароль, які ідзе ў імя Пана! Спакой у небе і хвала на вышынях!
Некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: Настаўнік, забарані вучням Тваім.
А Ён адказаў: Кажу вам, калі яны змоўкнуць, дык камяні закрычаць.
Гэта слова Пана.
ІМША
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 4–7 Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і ведаю, што не зазнаю сораму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў Мне мову мудрых, каб Я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць Мяне, абуджае слых Мой, каб Я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха Маё, і Я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду Маю. Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае Мне, таму Я не буду асаромлены, таму зрабіў Я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 49, 8–15 Цябе зраблю запаветам для народа, каб аднавіць зямлю
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан:
Я выслухаю цябе ў час спрыяльны, у дзень збаўлення Я дапамагу табе. Я захаваю цябе і зраблю запаветам для народа, каб аднавіць зямлю і падзяліць спустошаную спадчыну, каб сказаць вязням: Выходзьце, — а тым, хто ў цемры: Пакажыцеся.
Яны будуць пасвіцца пры дарогах, іх пашы будуць на ўсіх лысых узгорках. Яны не будуць галадаць і смагнуць, і не ўдарыць па іх ні спёка, ні сонца, бо той, хто шкадуе іх, накіруе іх і прывядзе да крыніцаў вады. Абярну ўсе горы ў дарогі, і шляхі Мае будуць узняты.
Вось адны прыходзяць здалёк. І вось другія – з поўначы і з захаду, а іншыя — з зямлі Сінім. Спявайце, нябёсы, і весяліся, зямля. Горы, усклікніце ад радасці. Бо Пан суцешыў свой народ і злітаваўся над сваімі ўбогімі.
І сказаў Сіён: Пан мяне пакінуў, Пан забыў пра мяне. Ці забудзе жанчына пра сваё немаўля, каб не пашкадаваць сына ўлоння свайго? Але калі б нават і забыла, Я не забуду пра цябе.
Для часткі вернікаў перыяд Вялікага посту становіцца адзіным часам, калі яны тэт-а-тэт сустракаюцца з міласэрным Айцом. Катэхізіс Каталіцкага Касцёла сказаў пра мінімальны абавязак спавядацца адзін раз у год, і таму нібы можна сабе дараваць. Але гэта каштуе. Кожны раз, абмінаючы канфесіянал, мы збочваем са сцежкі да святасці. І чым большы інтэрвал паміж момантамі пакаяння, тым складаней нам ізноў стаць на правільны шлях.
Пра тое, як пераадолець страх перад спавядніцай і зрабіць сакрамант пакаяння плённым, распавядае а. Павел Раманчук OFMconv.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ліч 21, 4–9 Тады кожны ўкушаны, калі паглядзіць на яго, застанецца жыць
Чытанне кнігі Лічбаў.
У тыя дні:
Габрэі вырушылі ад гары Гор па шляху да Чырвонага мора, каб абысці зямлю Эдом. І людзі ў дарозе пачалі губляць цярплівасць. Яны казалі супраць Бога і супраць Майсея: Навошта вывелі нас з Егіпту, каб мы памерлі ў пустыні? Бо няма хлеба, няма вады, і надакучыла нам гэтая нікчэмная ежа.
Тады спаслаў Пан на людзей ядавітых змеяў, якія кусалі народ, і шмат людзей з Ізраэля памерла. Прыйшлі людзі да Майсея і сказалі: Зграшылі мы, бо казалі супраць Пана і супраць цябе. Памаліся да Пана, каб Ён аддаліў ад нас змеяў. І памаліўся Майсей за народ.
І сказаў Пан Майсею: Зрабі сабе змея і павесь яго на жэрдзі. Тады кожны ўкушаны, калі паглядзіць на яго, застанецца жыць. І зрабіў Майсей меднага змея, і ўзняў яго на жэрдзі. А калі ядавітая змяя кусала чалавека, ён глядзеў на меднага змея і заставаўся жывы.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дан 3, 25. 34–43 Са скрушанай душою і пакорным духам мы будзем прынятыя
Чытанне кнігі прарока Даніэля.
У тыя дні:
Устаў прарок Азарыя і так маліўся, адкрыўшы вусны свае і кажучы пасярод агню: Дзеля імя Твайго не пакідай нас назаўсёды і не разрывай Твайго запавету. Не аддаляй ад нас міласэрнасці сваёй дзеля Абрагама, умілаванага Твайго, дзеля слугі Твайго Ісаака і Твайго святога Ізраэля, якім Ты абяцаў памножыць іх патомства, як нябесныя зоркі і як пясок на марскім беразе. Бо мы, Пане, сталі меншымі за іншыя народы. Сёння прыніжаныя мы па ўсёй зямлі за нашыя грахі. І ў гэты час няма ў нас ні кіраўніка, ні прарока, ні правадыра, ні ўсеспалення, ні ахвяры, ні дароў, ні каджэння, ні месца, дзе прынесці першыя плады перад Табою і знайсці Тваю міласэрнасць.
Але са скрушанай душою і пакорным духам мы будзем прынятыя. Як усеспаленне бараноў і валоў, як тысяча тлустых ягнят, такою няхай стане сёння наша ахвяра перад Тваім абліччам, і мы аддана пойдзем за Табою, бо не могуць асаромецца тыя, хто верыць у Цябе.
Цяпер жа мы ідзём за Табою ўсім сэрцам, баімся Цябе і шукаем Твайго аблічча. Не дай нам зведаць сорам, але ўчыні з намі паводле ласкавасці сваёй і паводле міласэрнасці сваёй. Уратуй нас цудамі сваімі і прынясі славу Твайму імені, Пане.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эзх 47, 1–9. 12 Бачыў ваду, што выцякала з-пад святыні, і ўсе, да каго дасягала вада гэтая, былі збаўлены
Чытанне кнігі прарока Эзэхіэля.
У тыя дні:
Анёл вярнуў мяне да ўваходу ў святыню. І вось выплывае вада з-пад парога святыні на ўсход, бо тая святыня звернута на ўсход. А вада выцякала з-пад правага боку святыні на поўдзень ад алтара. І вывеў мяне ён праз паўночную браму, і правёў мяне вонкавым шляхам да знешняй брамы, шляхам, скіраваным на ўсход. І вось вада бруіцца з правага боку. Калі той чалавек выйшаў на ўсход, то ў руцэ трымаў шнур. Ён адмераў тысячу локцяў, і правёў мяне праз ваду. Вада была па шчыкалаткі. І адмераў яшчэ тысячу, і правёў мяне праз ваду. Вада была па калені. І адмераў яшчэ тысячу, і правёў мяне. Вада была па сцёгны. І адмераў яшчэ тысячу. І быў паток, якога я не мог перайсці, бо вада паднялася, так што трэба было плысці, паток, якога нельга было перайсці.
І сказаў мне: Ці бачыў ты, сыне чалавечы? І павёў мяне назад да берага гэтага патоку. Калі я вярнуўся, на беразе патоку было вельмі шмат дрэваў з гэтага і з таго боку. І сказаў мне: Гэтая вада выходзіць на ўсходні абшар, сыходзіць у стэп і ўпадае ў мора, і, патрапіўшы ў мора, аздаравіцца вада. І кожная жывая істота, якая кішыць там, куды ўвойдзе паток, будзе жыць. І рыбы будзе вельмі шмат, бо куды ўвойдзе гэтая вада, усё аздаравіцца. І там, куды ўвойдзе гэты паток, будзе жывым усё. А над патокам, на беразе яго з гэтага і з таго боку будзе расці ўсялякае дрэва, што дае ежу. І лісце не будзе ападаць з яго, і плады яго не скончацца. І кожны месяц будзе прыносіць новы плён, бо вада для яго выходзіць са святыні. І будзе плод яго для ежы, а лісце для лекаў.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 4–9а Твару свайго не адвярнуў я ад зняваг і аплявання
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў мне мову мудрых, каб я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць мяне, абуджае слых мой, каб я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха маё, і я не запярэчыў, не адступіў назад. Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду маю. Аблічча свайго я не адвярнуў ад зняваг і аплявання. Пан Бог дапамагае мне, таму я не саромеюся, таму зрабіў я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму. Блізка той, хто мяне апраўдвае. Хто ж захоча спрачацца са мною? Станем разам! Хто мой абвінаваўца? Няхай падыдзе да мяне! Вось Пан Бог дапамагае мне! Хто ж той, хто асудзіць мяне?
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 49, 1–6 Я зраблю цябе святлом народаў, каб збаўленне Маё дасягнула аж да краю зямлі
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Слухайце мяне, выспы, прыслухайцеся вы, далёкія народы: Пан паклікаў мяне з улоння маці, з нутра яе назваў маё імя. Зрабіў вусны мае, як востры меч, схаваў мяне ў цені сваёй рукі. Зрабіў мяне выбранай стралой, схаваў мяне ў сваім калчане. І сказаў мне: Ты слуга Мой, Ізраэль, у табе Я праслаўлюся. А я адказаў: Дарэмна я намагаўся, марна і на пустое траціў сваю сілу. Але Закон мой у Пана і ўзнагарода мая ў Бога майго. А цяпер кажа Пан, які стварыў мяне ўжо ад улоння маці слугой сваім, каб вярнуў для Яго Якуба і сабраў для Яго Ізраэль. І я праславіўся ў вачах Пана, а мой Бог стаў маёй сілай. Ён сказаў: Таго мала, каб ты быў слугой Маім, каб аднавіў патомства Якуба, каб вярнуў рэшту Ізраэля. Я зраблю цябе святлом народаў, каб збаўленне Маё дасягнула аж да краю зямлі.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 42, 1–7 Не будзе крычаць і на вуліцы не будзе чутна голасу Яго
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Гэта кажа Пан: Вось слуга Мой, якога Я падтрымаю, выбраннік Мой, якога ўпадабала душа Мая. Я спаслаў Духа свайго на Яго; Ён прынясе народам Правасуддзе. Не будзе крычаць і не будзе ўсклікаць, на вуліцы не будзе чутна голасу Яго. Ён не зломіць надломленай трысціны і не пагасіць тлеючага кноту; для праўды прынясе Ён Правасуддзе. Не аслабне і не надломіцца, пакуль не ўстановіць Правасуддзе на зямлі, і наказаў Ягоных чакаюць астравы. Так гаворыць Пан Бог, які стварыў нябёсы і прастору, які ўмацаваў зямлю і тое, што выходзіць з яе, даючы жыццё народу, які на ёй, і дух тым, хто па ёй ходзіць. Я, Пан, паклікаў Цябе ў справядлівасці, і ўзяў Цябе за руку і сфармаваў Цябе, і ўчыніў запаветам для людзей, святлом для народаў, каб Ты адкрыў вочы сляпым і з вязніцы вывеў палонных, з дому зняволення тых, хто жыве ў цемры.
«Для ўсіх – пастыраў і вернікаў – Літургія Пасхальнай вігіліі павінна ўзнавіць сваё асаблівае значэнне ў літургічным годзе, да таго ўзроўню, каб на самой справе стацца святам усіх святаў» (Ян Павел II, Апостальскае пасланне ў 25-ю гадавіну Канстытуцыі аб святой Літургіі, 6).
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дрг 26, 4–10 Вызнанне веры абранага народу
Чытанне кнігі Другазаконня.
Майсей прамовіў да народа, кажучы:
Святар возьме кош з рук тваіх і паставіць яго перад ахвярнікам Пана, твайго Бога. А ты будзеш адказваць і гаварыць перад Панам Богам тваім: Мой бацька, вандроўны арамеец, прыйшоў у Егіпет і часова пасяліўся там з невялікаю колькасцю людзей, але там ён стаўся вялікім, магутным і шматлікім народам.
Егіпцяне дрэнна абыходзіліся з намі і прыгняталі нас, абцяжарваючы нас цяжкой працай. Мы ўсклікалі да Пана, Бога айцоў нашых, і пачуў нас Пан, і ўбачыў нашае прыніжэнне, нашую нядолю і ўціск. І вывеў нас Пан з Егіпта моцнаю рукою і распраўленым плячом, у вялікім страху, сярод знакаў і цудаў. Ён прывёў нас у гэтае месца і даў нам гэтую зямлю, што сочыцца малаком і мёдам. І вось цяпер я прынёс пачаткі пладоў зямлі, якую Ты даў мне, Пане.
Тады пакладзеш іх перад абліччам Пана, твайго Бога, і паклонішся перад Панам Богам тваім.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Быц 15, 5-12. 17-18 Бог заключае запавет з верным Абрагамам
Чытанне кнігі Быцця.
У тыя дні:
Бог вывеў Абрагама вонкі, і сказаў яму: Паглядзі на неба і палічы зоркі, калі ты зможаш палічыць іх. І сказаў яму: Такім вялікім будзе тваё патомства. Абрам паверыў Пану, і Ён залічыў яму гэта як праведнасць.
І сказаў яму: Я – Пан, які вывеў цябе з Ура Халдэйскага, каб даць табе зямлю гэтую ва ўладанне.
Ён сказаў: Пане Божа, як я пазнаю, што буду спадкаемцам яе? Пан адказаў яму: Вазьмі для Мяне трохгадовую ялавіцу, трохгадовую казу, трохгадовага барана, галубку і маладога голуба. Ён узяў для Яго ўсё гэта і рассек іх папалам, і паклаў адну частку насупраць другой; толькі птушак не рассек. І пачалі злятацца да мяса драпежныя птушкі, але Абрам адганяў іх.
Як заходзіла сонца, моцны сон апанаваў Абрама. І вось ахапіў яго жах і вялікая цемра.
Калі зайшло сонца, настала глыбокая цемра, і вось дым, быццам з печы, і полымя агню прайшлі паміж рассечанымі жывёламі. У той дзень заключыў Пан запавет з Абрамам, сказаўшы: Патомству твайму даю гэтую зямлю, ад ракі егіпецкай ажно да вялікай ракі, ракі Еўфрат.
Шмат гадоў таму нашыя продкі шукалі магчымасці стварыць такую форму літургічнага набажэнства, якая дазволіла б не проста пазнаёміцца з гістарычным фактам – мукай і смерцю Езуса Хрыста, – але і самому асаблівым чынам духоўна перажыць гэты шлях.
Крыжовы шлях за Беларусь заўсёды актуальны. Таму пройдзем разам з Езусам на Галготу ў нашых касцёлах, капліцах і сем’ях, каб папрасіць прабачэння ў Бога за ўсе грахі нацыі і ўзнесці свае просьбы да Усемагутнага ў духу пакоры і любові.
1 сакавіка, у Папяльцовую сераду, католікі распачнуць перыяд 40-дзённага посту, які дазваляе больш шырока адкрыцца на прыняцце Божай ласкі. Згодна з навучаннем Каталіцкага Касцёла, гэта час пакаяння і навяртання, а таму цудоўная нагода, каб выбрацца ў “духоўную спартзалу”. Унутраныя нагрузкі павінны выражацца праз канкрэтныя выбары і ўчынкі, перамяненне жыцця і вяртанне да запавета з Богам, што быў разарваны па прычыне граху.
