У год смерці караля Озіі я бачыў Пана, які сядзеў на высокім і ўзнесеным троне, а канцы Ягонай шаты напаўнялі святыню. Серафімы стаялі над Ім; кожны з іх меў па шэсць крылаў.
Яны ўсклікалі адзін да аднаго, кажучы: Святы, святы, святы, Пан Магуццяў. Уся зямля поўная хвалы Яго. І захісталіся вушакі дзвярэй ад гэтага голасу, і дом напоўніўся дымам.
І сказаў я: Гора мне, бо Я загінуў, таму што я чалавек з нячыстымі вуснамі і жыву я сярод людзей з нячыстымі вуснамі, а вочы мае бачылі Валадара, Пана Магуццяў.
Тады падляцеў да мяне адзін з Серафімаў, а ў руцэ яго быў распалены вугаль, які ён клешчамі ўзяў з ахвярніка. Ён дакрануўся ім да вуснаў маіх і сказаў: Вось дакранулася гэта да вуснаў тваіх, і прыбрана беззаконне тваё ад цябе, і адкуплены грэх твой.
Тады я пачуў голас Пана, які казаў: Каго Мне паслаць? Хто пойдзе дзеля нас? І сказаў я: Вось я, пашлі мяне.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 43, 16-21 Вось Я ўчыню новае і дам піць народу свайму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан, які зрабіў шлях ў моры і сцежку ў магутных водах; які вывеў калясніцы, і коней, і магутнае войска. Усе разам палеглі, не ўстануць больш. Задзьмулі іх і пагасілі, як кнот.
Не ўспамінайце былога і не разважайце пра мінулае. Вось Я ўчыню новае, і цяпер з’явіцца яно; ці ж не ведаеце пра гэта? Я зраблю шлях у стэпе і рэкі ў пустыні. Уславяць Мяне дзікія звяры, шакалы і страусы, бо Я дам у стэпе ваду, у пустыні – рэкі, каб напаіць Мой выбраны народ. Гэты народ Я стварыў для сябе, ён будзе абвяшчаць Маю хвалу.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ 1 Сам 26, 2. 7–9. 12–13. 22–23 Пан аддаў цябе ў мае рукі, а я не захацеў падняць руку
Чытанне Перашай кнігі Самуэля.
У тыя дні:
Падняўся Саўл і з трыма тысячамі чалавек, выбраных сярод сыноў Ізраэля, рушыў у пустыню Зіф, каб шукаць у пустыні Зіф Давіда.
Тым часам уначы Давід і Абісай наблізіліся да войскаў ягоных і знайшлі Саўла, які ляжаў і спаў у лагеры сярод палатак. Яго дзіда была ўторкнутая ў зямлю каля галавы ягонай, а Абэнэр і людзі спалі вакол яго. І сказаў Абісай Давіду: Сёння Пан аддаў ворага ў твае рукі, таму дазволь мне адным ўдарам прыбіць яго дзідай да зямлі, другога ўжо не спатрэбіцца. І сказаў Давід Абісаю: Не забівай яго, бо хто можа беспакарана падняць руку на памазаніка Пана?
Тады Давід ўзяў дзіду і збан з вадою, які стаяў каля галавы Саўла, і яны адышлі. Ніхто не убачыў, не заўважыў і не прачнуўся, але ўсе спалі, таму што Пан спаслаў на іх глыбокі сон. А Давід перайшоў на другі бок і стаў на версе гары, так што паміж ім была вялікая адлегласць.
І Давід закрычаў Саўлу: Вось каралеўская дзіда, няхай адзін са слугаў прыйдзе і возьме яе. А Пан адплаціць кожнаму паводле справядлівасці і вернасці ягонай. Бо сёння Пан аддаў цябе ў мае рукі, а я не захацеў падняць руку сваю на памазаніка Пана.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ер 1, 4–5. 17–19 Устанавіў цябе прарокам для народаў
Чытанне Кнігі прарока Ераміі
У дні Ёсіі:
Cкіраваў да мяне Пан слова, кажучы: Раней, чым сфармаваў цябе ва ўлонні, Я пазнаў цябе, і раней, чым ты выйшаў з улоння, Я асвяціў цябе, устанавіў цябе прарокам для народаў.
Ты падпяражаш свае бёдры, устанеш і скажаш ім усё, што Я табе загадаю. Не бойся іх, інакш Я напоўню цябе страхам перад імі. Вось Я зрабіў цябе сёння ўмацаваным горадам, жалезным слупом і меднымі мурамі супраць усёй зямлі, супраць каралёў юдэйскіх, супраць правадыроў іхніх, супраць святароў і народу гэтай зямлі.
Яны будуць ваяваць з табою, але не перамогуць цябе, бо Я з табою, — кажа Пан, — каб ратаваць цябе.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Нав 5, 9а. 10-12 Народ Божы, увайшоўшы ў абяцаную зямлю, святкуе Пасху
Чытанне кнігі Езуса Навіна.
У тыя дні:
Пан сказаў Езусу Навіну: Сёння зняў Я з вас ганьбу егіпецкую.
I разбілі сыны Ізраэля лагер у Галгале, і ўвечары на чатырнаццаты дзень месяца яны святкавалі Пасху на ерыхонскай раўніне. I на другі дзень Пасхі елі з пладоў гэтай зямлі, праснакі і пражанае зерне ў гэты ж дзень.
А манна перастала падаць на другі дзень пасля таго, як яны сталі есці з пладоў зямлі. І не было больш манны ў сыноў Ізраэля, і елі яны ў гэты год плён зямлі ханаанскай.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Зых 3, 1–8а. 13–15 ЯКІ ЁСЦЬ паслаў мяне да вас
Чытанне кнігі Зыходу.
У тыя дні:
Майсей пасвіў авечак цесця свайго Етры, святара мадыянскага. І завёў ён авечак далёка ў пустыню, і прыйшоў да Гарэба, Божай гары. І з’явіўся яму Анёл Пана ў полымі агню з сярэдзіны цярновага куста. І бачыў ён, як куст палаў агнём, але не згараў.
І сказаў Майсей: Падыду я бліжэй і пагляджу на гэтую вялікую з’яву: чаму куст не згарае. Убачыў Пан, што ён наблізіўся, каб паглядзець, і паклікаў яго з сярэдзіны куста, кажучы: Майсей, Майсей.
Той адказаў: Вось я.
І сказаў Бог: Не набліжайся сюды, здымі абутак з ног тваіх, бо месца, на якім ты стаіш, гэта святая зямля. І сказаў яшчэ: Я — Бог айца твайго, Бог Абрагама, Бог Ісаака, Бог Якуба.
І схаваў Майсей твар свой, таму што баяўся паглядзець на Бога.
І сказаў Пан: Я добра бачыў пакуты народа Майго ў Егіпце, Я чуў крык ягоны з-за прыгнятальнікаў яго. Я ведаю яго цярпенні. Таму сышоў Я, каб вызваліць яго з рук егіпцянаў і вывесці яго з гэтай зямлі ў зямлю добрую і прасторную, дзе сочыцца малако і мёд.
І сказаў Майсей Богу: Вось я прыйду да сыноў Ізраэля і скажу ім: Бог айцоў вашых паслаў мяне да вас. А калі яны спытаюцца ў мяне: Якое ў Яго імя? Што адказаць мне ім? Тады сказаў Бог Майсею: Я ЁСЦЬ, ЯКІ ЁСЦЬ. І сказаў: Так скажаш сынам Ізраэля: ЯКІ ЁСЦЬ паслаў мяне да вас.
І гаварыў далей Бог Майсею: Так скажаш сынам Ізраэля: Пан Бог айцоў вашых, Бог Абрагама, Бог Ісаака і Бог Якуба паслаў мяне да вас. Гэта імя Маё навекі і гэта напамін пра Мяне з пакалення ў пакаленне.
ЕВАНГЕЛЛЕ Мц 21, 1–11 Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
Калі наблізіліся да Ерузалема і прыйшлі ў Бэтфагію да гары Аліўнай, тады Езус паслаў двух вучняў, кажучы ім: Ідзіце ў вёску, што перад вамі. Там адразу знойдзеце прывязаную асліцу і асляня з ёю. Адвяжыце і прывядзіце да Мяне. Калі вам хто скажа што-небудзь, адкажыце, што яны патрэбны Пану; і зараз жа адашле іх.
І сталася гэта, каб збылося сказанае прарокам, які кажа: Скажыце дачцы Сіёна: Вось Кароль твой ідзе да цябе; лагодны, седзячы на асліцы і на асляняці, сыне пад’ярэмнай.
Вучні пайшлі і зрабілі так, як загадаў ім Езус. Прывялі асліцу і асляня і паклалі на іх сваё адзенне, і Ён сеў на яго. І мноства людзей слала сваё адзенне на дарозе, а іншыя зразалі галінкі з дрэваў і слалі на дарозе. А натоўпы, якія ішлі спераду і следам за Ім, усклікалі:
Гасанна Сыну Давіда! Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана! Гасанна на вьшынях!
І калі Ён увайшоў у Ерузалем, узрушыўся ўвесь горад, і пыталіся: Хто гэта? А народ адказваў: Гэта прарок Езус з Назарэту галілейскага.
Гэта слова Пана.
ІМША
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 4–7 Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і ведаю, што не зазнаю сораму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў Мне мову мудрых, каб Я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць Мяне, абуджае слых Мой, каб Я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха Маё, і Я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду Маю. Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае Мне, таму Я не буду асаромлены, таму зрабіў Я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму.
ЕВАНГЕЛЛЕ Мк 11, 1–10 Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
Калі наблізіліся да Ерузалема, да Бэтфагіі і Бэтаніі, да гары Аліўнай, Езус паслаў двух сваіх вучняў і сказаў ім: Ідзіце ў вёску, што перад вамі, і адразу, як увойдзеце ў яе, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей яшчэ не сядаў. Адвяжыце яго і прывядзіце. А калі хтосьці вам скажа, навошто вы гэта робіце, адкажыце: Ён патрэбны Пану, і зараз жа адашле зноў яго сюды.
Яны пайшлі і знайшлі асляня, прывязанае каля дзвярэй знадворку, на вуліцы, і адвязалі яго. І некаторыя з тых, хто стаяў там, казалі ім: Што вы адвязваеце асляня? Яны адказалі ім, як наказаў Езус, і тыя адпусцілі іх.
І прывялі да Езуса асляня, і паклалі на яго сваё адзенне, а Ён сеў на яго. І многія слалі адзенне сваё на дарозе, а іншыя — галінкі, зрэзаныя на палях. І тыя, хто ішоў спераду і следам за Ім, усклікалі:
Гасанна! Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана! Благаслаўлёнае валадарства айца нашага Давіда, якое надыходзіць! Гасанна на вышынях!
Гэта слова Пана.
ІМША
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 4–7 Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і ведаю, што не зазнаю сораму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў Мне мову мудрых, каб Я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць Мяне, абуджае слых Мой, каб Я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха Маё, і Я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду Маю. Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае Мне, таму Я не буду асаромлены, таму зрабіў Я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму.
ЕВАНГЕЛЛЕ Лк 19, 28–40 Благаслаўлёны той, хто прыходзіць у імя Пана
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус пайшоў далей, узыходзячы ў Ерузалем.
І калі Ён наблізіўся да Бэтфагіі і Бэтаніі, да гары, называнай Аліўнай, паслаў двух вучняў сваіх, кажучы: Ідзіце ў вёску, што перад вамі, і, калі ўвойдзеце ў яе, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей ніколі яшчэ не сядаў. Адвяжыце яго і прывядзіце.
А калі нехта спытаецца ў вас, навошта адвязваеце, скажыце яму так: Яно патрэбна Пану.
Пасланцы пайшлі і знайшлі ўсё так, як сказаў ім. А калі яны адвязвалі асляня, гаспадары яго запыталі іх: Навошта адвязваеце асляня?
Яны адказалі: Яно патрэбна Пану.
І прывялі яго да Езуса, і, накінуўшы на асляня сваё адзенне, пасадзілі Езуса. І калі Ён ехаў, рассцілалі адзенне сваё на дарозе. А калі наблізіўся да падножжа гары Аліўнай, усё мноства вучняў Ягоных пачало ў радасці гучным голасам славіць Бога за ўсе цуды, якія яны бачылі, кажучы: Благаслаўлёны Кароль, які ідзе ў імя Пана! Спакой у небе і хвала на вышынях!
Некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: Настаўнік, забарані вучням Тваім.
А Ён адказаў: Кажу вам, калі яны змоўкнуць, дык камяні закрычаць.
Гэта слова Пана.
ІМША
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 50, 4–7 Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і ведаю, што не зазнаю сораму
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Пан Бог даў Мне мову мудрых, каб Я ведаў, як словам падтрымаць знясіленага. Кожную раніцу Пан будзіць Мяне, абуджае слых Мой, каб Я слухаў Яго, як вучань. Пан Бог адкрыў вуха Маё, і Я не запярэчыў, не адступіў назад.
Плечы свае я падставіў тым, хто б’е, і шчокі свае тым, хто выдзірае бараду Маю. Аблічча свайго Я не адвярнуў ад зняваг і аплявання.
Пан Бог дапамагае Мне, таму Я не буду асаромлены, таму зрабіў Я твар свой, як цвёрды камень, і ведаю, што не зазнаю сораму.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Саф 3, 14–18 Пан, кароль Ізраэля, пасярод цябе
Чытанне кнігі прарока Сафоніі.
Радуйся, дачка Сіёна! Трыумфуй, Ізраэль! Весяліся і радуйся ад усяго сэрца, дачка Ерузалема! Адмяніў Пан прысуд над табою, прагнаў ворага твайго! Пан, кароль Ізраэля, пасярод цябе: ужо больш не ўбачыш зла.
У той дзень скажуць Ерузалему: Не бойся! — і Сіёну: Няхай жа не слабнуць рукі твае! Пан Бог твой сярод цябе, Магутны, Ён збавіць! Будзе вельмі радавацца табе, узрушаны ў любові сваёй, будзе цешыцца табою ў весялосці, як у святочны дзень. Я забяру ад цябе нядолю, каб не было больш на табе сораму.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Сір 24, 1-2. 8-12 Мудрасць Божая жыве ў выбраным народзе
Чытанне кнігі Мудрасці Сіраха.
Пахвала мудрасці – у ёй самой, і праслаўлена будзе яна сярод свайго народа. На сходзе Найвышэйшага яна адкрые вусны свае і перад Ягонай магутнасцю будзе ўсхваляць сябе: Тады загадаў мне Стварыцель усяго, той, хто стварыў мяне, вызначыў месца для майго шатра і сказаў: У Якубе пасяліся і ў спадчыну прымі Ізраэль. Спрадвеку, з самага пачатку Ён стварыў мяне, і ніколі я не перастану існаваць. У святым шатры перад Ім я служыла і так умацавалася на Сіёне. Ён таксама даў мне адпачынак ва ўмілаваным горадзе, у Ерузалеме ўлада мая. Укаранілася я ў праслаўленым народзе, ва ўласнасці Пана, у спадчыне Ягонай.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дрг 5, 12–15 Памятай, што і ты быў нявольнікам у зямлі егіпецкай
Чытанне кнігі Другазаконня.
Так кажа Пан:
Захоўвай дзень шабату, каб ён быў святым, як загадаў табе Пан Бог твой. Шэсць дзён будзеш працаваць і рабіць усе свае працы, але сёмы дзень — гэта шабат для Пана Бога твайго.
Не будзеш рабіць ніякай працы ні ты, ні сын твой, ні твая дачка, ні твой слуга, ні твая служанка, ні твой вол, ні твой асёл, ніякая жывёла твая, ні чужаземец, які ў тваім доме, каб твой слуга і твая служанка адпачылі, як і ты.
Памятай, што і ты быў нявольнікам у зямлі егіпецкай і што Пан Бог твой вывеў цябе адтуль моцнаю рукою і распраўленым плячом, таму і наказаў табе Пан Бог твой святкаваць дзень шабату.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 6, 1–7 Выбралі сем мужоў, поўных Духа Святога
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні, калі колькасць вучняў павялічвалася, эліністы пачалі наракаць на габрэяў, што яны забываюць пра іхніх удоваў у штодзённым служэнні.
Тады Дванаццаць склікалі ўсіх вучняў і сказалі: Нягожа, каб мы занядбалі слова Божае і служылі пры сталах. Таму, браты, выбярыце з вашага ліку сем мужоў добрай славы, поўных Духа і мудрасці, якім даручым гэтае служэнне. А мы ўвесь час будзем трываць у малітве і служэнні слова.
Спадабалася гэтая мова ўсёй грамадзе, і абралі Стэфана, мужа поўнага веры і Духа Святога, і Філіпа, і Прохара, і Міканора, і Тымона, і Пармэна, і Мікалая празеліта з Антыёхіі, якіх паставілі перад Апосталамі. Яны, памаліўшыся, усклалі на іх рукі.
А слова Божае пашыралася, і значна павялічвалася колькасць вучняў у Ерузалеме. І шмат святароў прыняло веру.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 9, 26–31 Расказаў ім, як у дарозе ён убачыў Пана
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Калі Саўл прыйшоў у Ерузалем, ён спрабаваў далучыцца да вучняў, але ўсе баяліся яго і не верылі, што ён вучань.
Тады Барнаба ўзяў яго і прывёў да Апосталаў і расказаў ім, як у дарозе ён убачыў Пана, і што Пан казаў яму, і як у Дамаску адважна прапаведаваў у імя Езуса. Як разам з імі ён выходзіў і ўваходзіў у Ерузалем і адважна прапаведаваў у імя Пана. Размаўляў таксама і спрачаўся з эліністамі, якія хацелі забіць яго. Даведаўшыся пра гэта, браты адвялі яго ў Цэзарэю і паслалі ў Тарс.
А Касцёл па ўсёй Юдэі, Галілеі і Самарыі меў спакой, развіваўся і жыў у боязі перад Панам, і напаўняўся суцяшэннем Святога Духа.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 14, 21b-27 Расказалі Касцёлу, як шмат Бог учыніў з імі
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
У тыя дні:
Павел і Барнаба вярнуліся ў Лістру, у Іконію ды Антыёхію, умацоўваючы душы вучняў і заахвочваючы іх трываць у веры, бо нам трэба прайсці праз многія цярпенні, каб увайсці ў Божае Валадарства. Рукапаклаўшы ім у кожным Касцёле прэзбітэраў, у малітве і посце даручылі іх Пану, у якога паверылі.
Прайшоўшы праз Пісідыю, прыбылі ў Памфілію. І, абвясціўшы слова ў Пэргэ, сышлі ў Аталію. Адтуль адплылі ў Антыёхію, дзе былі даручаныя ласцы Божай на справу, якую выканалі.
Калі прыйшлі туды і сабралі Касцёл, расказалі, як шмат Бог учыніў з імі і як Ён адчыніў брамы веры язычнікам.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ёв 7, 1–4. 6–7 Хіба жыццё чалавека на зямлі не нагадвае змагання?
Чытанне кнігі Ёва.
Так гаварыў Ёў, кажучы:
Хіба жыццё чалавека на зямлі не нагадвае змагання, а дні ягоныя — дзён найміта? Як нявольнік прагне ценю і як найміт прагне платы сваёй, так я атрымаў у спадчыну месяцы марнасці і ночы пакутаў адведзены мне. Калі я кладуся, кажу: Калі ж я ўстану? Але вечар працягваецца, і я непакоюся аж да світання.
Дні мае хутчэйшыя за ткацкі чаўнок, яны мінаюць, не пакідаючы надзеі. Помні, што жыццё маё — гэта вецер, і вочы мае не ўбачаць больш шчасця.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Іс 58, 7–10 Заззяе, як золак, святло тваё
Чытанне кнігі прарока Ісаі.
Так кажа Пан:
Дзяліся з галодным хлебам сваім, пускай у дом бедных вандроўнікаў. Калі ўбачыш голага, апрані яго і ад роднага свайго не хавайся.
Тады заззяе, як золак, святло тваё, і хутка з’явіцца тваё аздараўленне. Справядлівасць твая пойдзе перад табою, а слава Пана будзе суправаджаць цябе. Тады будзеш клікаць, і Пан выслухае, папросіш дапамогі, і Ён адкажа: Вось я!
Калі ты скінеш з сябе ярмо, перастанеш пагражаць пальцам і гаварыць беззаконне, калі аддасі галоднаму свой хлеб і душу гаротніка насыціш, тады заззяе ў цемры тваё святло, і змрок твой будзе, як поўдзень.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Эзх 37, 12–14 І ўдыхну ў вас дух Мой, і ўчыню, што будзеце жыць
Чытанне кнігі прарока Эзэхіэля.
Так кажа Пан Бог:
Вось Я адкрыю магілы вашыя, і выведу вас, народ Мой, з магілаў вашых, і прывяду вас у зямлю Ізраэля. І даведаецеся, што Я — Пан ваш, калі адкрыю магілы вашыя і выведу вас, народзе Мой, з магілаў вашых. І ўдыхну ў вас дух Мой, і ўчыню, што будзеце жыць і спачываць на зямлі вашай, і даведаецеся, што Я, Пан сказаў і зрабіў гэта, — кажа Пан.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Ер 31, 31–34 Устанаўлю новы запавет і грахоў не буду ўспамінаць
Чытанне кнігі прарока Ераміі.
Вось надыходзяць дні, — кажа Пан, — калі ўстанаўлю з домам Ізраэля і з домам Юды новы запавет. Не паводле запавету, які Я ўстанавіў з іх продкамі ў дзень, калі ўзяў іх за руку, каб вывесці з зямлі егіпецкай. Той запавет Мой парушылі, хоць Я быў іх Валадаром, — кажа Пан.
Але вось запавет, які ўстанаўлю з домам Ізраэля пасля гэтых дзён, — кажа Пан. Укладу закон Мой у нутро іхняе і напішу яго на іхніх сэрцах, і буду ім Богам, а яны будуць Маім народам. І больш не будуць вучыць яны бліжняга свайго ці брата, кажучы: Пазнайце Пана! Бо ўсе, ад найменшага да найбольшага з іх, пазнаюць Мяне, — кажа Пан, — таму што дарую ім правіны і грахоў іхніх больш не буду ўспамінаць.
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ Дз 8, 5–8. 14–17 Усклалі на іх рукі, і яны прынялі Духа Святога
Чытанне кнігі Дзеяў Апосталаў.
Філіп прыйшоў у самарыйскі горад і абвяшчаў там Хрыста. А людзі згодна слухалі, што казаў Філіп, чуючы і бачучы ўчыненыя ім цуды. Бо з многіх апантаных выходзілі з вялікім крыкам нячыстыя духі, і шмат спаралізаваных і кульгавых было аздароўлена. І была вялікая радасць у гэтым горадзе.
Калі ж Апосталы ў Ерузалеме пачулі, што Самарыя прыняла слова Божае, паслалі да іх Пятра і Яна, якія, прыйшоўшы, памаліліся за іх, каб яны прынялі Духа Святога, таму што Ён яшчэ не сыходзіў ні на кога з іх, бо яны былі толькі ахрышчаныя ў імя Пана Езуса. Тады Апосталы ўсклалі на іх рукі, і яны прынялі Духа Святога.
